St. Olavspad

Wanneer komt de gids uit?

In juli 2022 zijn de laatste aanpassingen gedaan door Via Gaia in samenwerking met de organisatie van St. Olavsleden. Deze aanpassingen worden nog verwerkt en vervolgens wordt de route nog een keer gefietst in 2023. Daarna komt de gids uit. Wil je een bericht zodra de uitgave-datum bekend is? Neem dan contact op via het contactformulier.

Is de route bewegwijzerd?

De route is in Zweden bewegwijzerd voor fietsers. Het Noorwegen-deel nog niet, maar er wordt aan gewerkt en is klaar voor 1 juni 2023.

Hoe kom ik aan de GPS-tracks?

Op de website van het St. Olavspad vind je de gps-tracks van het Zweden-deel van de route. Scroll op de betreffende pagina helemaal naar onderen. Daar vind je naast de tracks ook een accommodatielijst. Let er op dat er zowel in de downloadbare kaarten als in de gps-tracks fouten zitten. Volg in Zweden in ieder geval de bewegwijzering.
Het Noorwegen-deel is inmiddels aangepast voor fietsers (zomer 2022), maar nog niet bewegwijzerd en ook staat op de website nog geen correcte gpx. Deze kun je hier downloaden.

Hoe kom ik met OV en fiets bij Selånger, het beginpunt?

Niet… En dat is de reden dat de route eigenlijk alleen te combineren is met Onderweg naar St. Olav. Het startpunt van de route is bereikbaar per trein en bus, maar je fiets mag niet mee, tenzij deze uit elkaar is gehaald en in een doos past met de afmetingen die te klein zijn voor de meeste reisfietsen. Ook de Flixbus neemt geen fietsen mee met bestemming Sundsvall (bij Selånger).

Kan de fiets onderweg ook in de trein?

Ja, op bepaalde trajecten mag de fiets mee in de trein in Zweden en dit is er een van. Vanuit Sundsvall kun je met de trein westwaarts. Tot aan Duved loopt dit traject parallel aan het St. Olavspad. Vanaf Duved gaat het St. Olavspad in noordwestelijke richting en de trein in westelijke richting. In Duved kun je overstappen op een Noorse trein.

Wat is de beste tijd om het St. Olavspad fietsen?

De beste tijd om de tocht te maken is van half juni tot half september. Vóór die tijd ligt er nog sneeuw in de hogere regionen van de route en na die tijd kan het weer gaan sneeuwen. In het vroege voorjaar kunnen ook de stroompjes met smeltwater die je moet oversteken doen wassen. In de tweede helft van september is het toeristische seizoen voorbij en sluiten veel accommodaties hun deuren.

Heb ik per se een pelgrimspaspoort nodig?

Nee, niet per se, maar het paspoort is handig om te overleggen bij accommodaties die een korting voor pelgrims hanteren. Ook krijg je met het paspoort soms gratis of goedkoper toegang bij bezienswaardigheden. Zo mag je bijvoorbeeld gratis naar binnen bij de kathedraal van Trondheim, de ruïnekathedraal in Hamar en de staafkerk in Ringebu. Het dragen van een pelgrimspaspoort is echter niet zo onmisbaar als bijvoorbeeld op de route naar Santiago waar je het echt nodig hebt om toegang te krijgen tot de refugio’s.

Met een pelgrimspaspoort waarin je onderweg stempels verzamelt bij accommodaties en kerken kun je in het pelgrimscentrum van Trondheim een (gratis) Olavsbrev (Olavsbrief) halen. Een diploma voor het voltooien van de tocht. Je hebt recht op de Olavsbrev als je tenminste de laatste 100 km hebt gefietst. Het pelgrimspaspoort met de gedateerde stempels biedt daarvoor het bewijs. De pas kost NOK 50 en is te bestellen bij de pelgrimscentra of via bol.com.

Wat voor soort accommodatie is een ‘pelgrimsherberg’?

De pelgrimsherbergen zijn overnachtingsmogelijkheden die speciaal voor pelgrims naar Trondheim zijn ingesteld. Ze zijn te herkennen aan een emaille bord met het logo van St. Olavspad. Onder de noemer pelgrimsherberg is er grote variatie, maar ze hebben gemeen dat ze op passerende pelgrims zijn ingesteld en meestal schappelijk geprijsd zijn. Reserveren wordt in bijna alle gevallen aanbevolen.
Er zijn onbediende hutten (geen gastheer of -vrouw aanwezig) waar je voor je eigen eten moet zorgen en met meerdere mensen de slaapruimtes deelt. Soms is er geen douche of stromend water en is het toilet niet meer dan een eigentijdse versie van de ouderwetse poepdoos.
Dan zijn er accommodaties in parochiehuizen (menighetshus) waar de pelgrim een eenvoudig (veld)bed, kookgelegenheid en sanitaire voorzieningen tot zijn beschikking heeft tegen zeer billijke vergoeding.
Er zijn hostels (vandrerhjem), die alweer een stuk comfortabeler zijn en waar je vaak de keuze hebt tussen een goedkopere slaapzaal of een eigen, minder goedkope kamer. Dan zijn er de particuliere initiatieven bij boerderijen, te vergelijken met B&B’s, die kunnen variëren van eenvoudig tot comfortabel en waar de kosten vooral oplopen door het bijboeken van beddengoed en avondeten.
Er zijn ook hotels en pensions met het label pelgrimsherberg. Dit betekent dat er dan korting wordt gegeven op de prijs van een kamer. Bij vandrerhjems, B&B’s, pelgrimscentra, pensions en hotels wordt een uitgebreid ontbijtbuffet geserveerd. Van dit buffet kun je vaak zelf een lunchpakket samenstellen (tegen een extra vergoeding).